| gen. |
natuurlijk geluid voortbrengen v5k (van dieren); huilen (van honden, uilen, wolven, zeehonden); roepen m (van uilen, koekoeken); fluiten f (van vogels); zingen (van vogels, walvissen); slaan (van vogels); tjilpen (van kleinere vogels); tjokken (van vinken); tjokkelen n (van vinken); tjotteren (van vogels); tokken (van kippen); kraaien f (van hanen); kakelen (van hennen); klokken f (van kalkoenen, kippen); klappen m (van papegaaien, eksters, raven); snateren (van eenden, kalkoenen); gakken (van ganzen); gakkeren (van ganzen); gaggelen (van ganzen); krassen f (van raven, kraaien, uilen); krauwen f (van kraaien, papegaaien); krijten (van bep. jachtvogels); kiekeren (van valken); krijsen (van meeuwen, papegaaien, valken, apen); kolderen (van meeuwen); koeren (van duiven); roekoeën (van duiven); oehoeën (van uilen); schreeuwen m (van apen, uilen, pauwen); blaffen (van honden); bassen f (van honden); keffen (van honden); janken (van honden, wolven); miauwen (van katten); mauwen (van katten); brullen (van leeuwen, tijgers, stieren, bep. apen en kikkers, enz.); briesen (van grofwild); bulken (van koeien); loeien; hinniken (van paarden); fiepen (van reeën); blaten (van schapen); blèren (van schapen); mekkeren (van geiten, schapen); balken m (van ezels); w.g. iaën (van ezels); knorren (van varkens); gillen (van varkens, vogels); gieren m (van varkens, bep. vogels); piepen (van muizen, mussen); kwaken (van eenden, kikvorsen); rikkekikken (van kikvorsen); kwekken (van ganzen, eksters, kikvorsen); kwakken (van kwartels, kikvorsen); kleppen f (van ooievaren); trompetteren (van olifanten); trompetten f (van olifanten); veroud., w.g. trompen (van olifanten); beren (van olifanten, neushoorns); tjirpen (van krekels); tuten (van bijenkoninginnen) |
