| gen. |
kunnen vastbinden v1 vi; kunnen binden; kunnen bijeenbinden; kunnen samenbinden; kunnen opbinden; kunnen knevelen; kunnen knopen; kunnen sjorren; kunnen vastsjorren; kunnen vastknopen; kunnen vastmaken; kunnen vastleggen; kunnen vastsnoeren; zeew. kunnen beleggen; m.b.t. scheepv. kunnen seizen; kunnen dichtbinden; kunnen dichtsnoeren; kunnen dichtrijgen; m.b.t. wonde kunnen verbinden; fig. kunnen inbinden; kunnen beperken; fig. kunnen kluisteren; fig. kunnen boeien; fig. kunnen ketenen; kunnen beknotten; uitdr. de handen kunnen binden; uitdr. aan banden kunnen leggen |
