DictionaryForumContacts

   English
Google | Forvo | +
to phrases
bailiff ['beɪlɪf] n
gen. судовий пристав (ROGER YOUNG); бейліф; заступник шерифа; судовий виконавець; управитель маєтку
amer. помічник шерифа; судовий виконувач
econ. керуючий справами
hist. управитель
jarg. прикажчик
law бейліф (заступник шерифа, судовий пристав); заступник шерифа (бейліф); судовий пристав (бейліф, судовий виконавець)
 English thesaurus
bailiff ['beɪlɪf] n
law Person who is in charge of security in the court. Bailiffs are picked by sheriffs
penitent. a court official; officer of the court in charge of security in the court
bailiff: 6 phrases in 2 subjects
General3
Law3