fail | |
gen. | zawieść; doznać niepowodzenia; nawalać; oblewać egzamin; odwalać na egzaminie; wysiadać |
passive | |
gen. | bierny; bezwolny |
| |||
nie zrobić czegoś; oblać | |||
| |||
zawieść; doznać niepowodzenia; nawalać psuć się, urządzenie; oblewać egzamin; odwalać na egzaminie; wysiadać organ; zawodzić | |||
English thesaurus | |||
| |||
failure | |||
| |||
fellow of the Association of International Accountants |
fail passive: 2 phrases in 1 subject |
Transport | 2 |