 |
Morphology analysis
uitwaaieren (52) | Verb
| uitwaaieren |
uitwaaier | Adjective
| uitwaaier | |||
| uitwaaiere | |||
| uitwaaierer | |||
| uitwaaierers | |||
| uitwaaierere | |||
| uitwaaierst | |||
| uitwaaierste | |||
| uitwaaieren |
uitwaaier | Noun, masculine
| uitwaaier | singular | singular | |
| uitwaaieren | plural | plural |