 |
Morphology analysis
odkształcenie (1561) | Noun
| odkształcenie | mianownik, liczba pojedyncza | nominative case, singular | |
| odkształcenia | dopełniacz, liczba pojedyncza | genitive case, singular | |
| odkształceniem | celownik, liczba pojedyncza | dative case, singular | |
| odkształceniu | biernik, liczba pojedyncza | accusative case, singular | |
| odkształceniach | biernik, liczba pojedyncza | accusative case, singular | |
| odkształceniami | narzędnik, liczba pojedyncza | instrumental case, singular | |
| odkształceniom | miejscownik, liczba pojedyncza | prepositional case, singular | |
| odkształceń | wołacz, liczba pojedyncza | vocative case, singular |