 |
Morphology analysis
ebonit (29) | Noun, masculine
| ebonit | mianownik, liczba pojedyncza | nominative case, singular | |
| ebonitach | dopełniacz, liczba pojedyncza | genitive case, singular | |
| ebonitami | celownik, liczba pojedyncza | dative case, singular | |
| ebonitom | biernik, liczba pojedyncza | accusative case, singular | |
| ebonicie | biernik, liczba pojedyncza | accusative case, singular | |
| ebonitem | narzędnik, liczba pojedyncza | instrumental case, singular | |
| ebonitowi | miejscownik, liczba pojedyncza | prepositional case, singular | |
| ebonitu | wołacz, liczba pojedyncza | vocative case, singular | |
| ebonitów | mianownik, liczba mnoga | nominative case, plural | |
| ebonity | dopełniacz, liczba mnoga | genitive case, plural |