 |
Morphology analysis
afanit (2) | Noun, masculine
| afanit | mianownik, liczba pojedyncza | nominative case, singular | |
| afanitach | dopełniacz, liczba pojedyncza | genitive case, singular | |
| afanitami | celownik, liczba pojedyncza | dative case, singular | |
| afanitom | biernik, liczba pojedyncza | accusative case, singular | |
| afanicie | biernik, liczba pojedyncza | accusative case, singular | |
| afanitem | narzędnik, liczba pojedyncza | instrumental case, singular | |
| afanitowi | miejscownik, liczba pojedyncza | prepositional case, singular | |
| afanitu | wołacz, liczba pojedyncza | vocative case, singular | |
| afanitów | mianownik, liczba mnoga | nominative case, plural | |
| afanity | dopełniacz, liczba mnoga | genitive case, plural |