 |
Morphology analysis
rumień (2) | Word form
| rumień |
rumień (108) | Noun, masculine
| rumień | mianownik, liczba pojedyncza | nominative case, singular | |
| rumieni | dopełniacz, liczba pojedyncza | genitive case, singular | |
| rumieniach | celownik, liczba pojedyncza | dative case, singular | |
| rumieniami | biernik, liczba pojedyncza | accusative case, singular | |
| rumieniom | biernik, liczba pojedyncza | accusative case, singular | |
| rumienia | narzędnik, liczba pojedyncza | instrumental case, singular | |
| rumieniem | miejscownik, liczba pojedyncza | prepositional case, singular | |
| rumieniowi | wołacz, liczba pojedyncza | vocative case, singular | |
| rumieniu | mianownik, liczba mnoga | nominative case, plural | |
| rumienie | dopełniacz, liczba mnoga | genitive case, plural |