 |
Morphology analysis
rozrzut (7) | Word form
| rozrzut |
rozrzut (368) | Noun, masculine
| rozrzut | mianownik, liczba pojedyncza | nominative case, singular | |
| rozrzutach | dopełniacz, liczba pojedyncza | genitive case, singular | |
| rozrzutami | celownik, liczba pojedyncza | dative case, singular | |
| rozrzutom | biernik, liczba pojedyncza | accusative case, singular | |
| rozrzucie | biernik, liczba pojedyncza | accusative case, singular | |
| rozrzutem | narzędnik, liczba pojedyncza | instrumental case, singular | |
| rozrzutowi | miejscownik, liczba pojedyncza | prepositional case, singular | |
| rozrzutu | wołacz, liczba pojedyncza | vocative case, singular | |
| rozrzutów | mianownik, liczba mnoga | nominative case, plural | |
| rozrzuty | dopełniacz, liczba mnoga | genitive case, plural |
rozrzuta (4) | Adjective
| rozrzuta | |||
| rozrzucie | |||
| rozrzutą | |||
| rozrzutę | |||
| rozrzuto | |||
| rozrzuty | |||
| rozrzutach | |||
| rozrzutami | |||
| rozrzutom | |||
| rozrzut |