 |
Morphology analysis
oman (101) | Noun, masculine
| oman | mianownik, liczba pojedyncza | nominative case, singular | |
| omanach | dopełniacz, liczba pojedyncza | genitive case, singular | |
| omanami | celownik, liczba pojedyncza | dative case, singular | |
| omanom | biernik, liczba pojedyncza | accusative case, singular | |
| omanem | biernik, liczba pojedyncza | accusative case, singular | |
| omanie | narzędnik, liczba pojedyncza | instrumental case, singular | |
| omanowi | miejscownik, liczba pojedyncza | prepositional case, singular | |
| omanu | wołacz, liczba pojedyncza | vocative case, singular | |
| omanów | mianownik, liczba mnoga | nominative case, plural | |
| omany | dopełniacz, liczba mnoga | genitive case, plural |
oman (4) | Word form
| oman |
oman | Verb | auto added
| oman | bezokolicznik | infinitive | |
| omanach | liczba pojedyncza, pierwsza osoba, czas teraźniejszy | singular, first person, present tense | |
| omanami | liczba pojedyncza, druga osoba, czas teraźniejszy | singular, second person, present tense | |
| omanom | liczba pojedyncza, trzecia osoba, czas teraźniejszy | singular, third person, present tense | |
| omana | liczba mnoga, pierwsza osoba, czas teraźniejszy | plural, first person, present tense | |
| omanem | liczba mnoga, druga osoba, czas teraźniejszy | plural, second person, present tense | |
| omanie | liczba mnoga, trzecia osoba, czas teraźniejszy | plural, third person, present tense | |
| omanowi | liczba pojedyncza, rodzaj męski, pierwsza osoba, czas przeszły | singular, masculine, first person, past tense | |
| omanów | liczba pojedyncza, rodzaj żeński, pierwsza osoba, czas przeszły | singular, feminine, first person, past tense | |
| omany | liczba pojedyncza, rodzaj męski, druga osoba, czas przeszły | singular, masculine, second person, past tense |