 |
Morphology analysis
rozładownik (1) | Noun, masculine
| rozładownik | mianownik, liczba pojedyncza | nominative case, singular | |
| rozładownikach | dopełniacz, liczba pojedyncza | genitive case, singular | |
| rozładownikami | celownik, liczba pojedyncza | dative case, singular | |
| rozładownikom | biernik, liczba pojedyncza | accusative case, singular | |
| rozładownika | biernik, liczba pojedyncza | accusative case, singular | |
| rozładownikiem | narzędnik, liczba pojedyncza | instrumental case, singular | |
| rozładownikowi | miejscownik, liczba pojedyncza | prepositional case, singular | |
| rozładowniku | wołacz, liczba pojedyncza | vocative case, singular | |
| rozładowników | mianownik, liczba mnoga | nominative case, plural | |
| rozładowniki | dopełniacz, liczba mnoga | genitive case, plural |