 |
Morphology analysis
ortleryt (1) | Noun, masculine
| ortleryt | mianownik, liczba pojedyncza | nominative case, singular | |
| ortlerytach | dopełniacz, liczba pojedyncza | genitive case, singular | |
| ortlerytami | celownik, liczba pojedyncza | dative case, singular | |
| ortlerytom | biernik, liczba pojedyncza | accusative case, singular | |
| ortlerycie | biernik, liczba pojedyncza | accusative case, singular | |
| ortlerytem | narzędnik, liczba pojedyncza | instrumental case, singular | |
| ortlerytowi | miejscownik, liczba pojedyncza | prepositional case, singular | |
| ortlerytu | wołacz, liczba pojedyncza | vocative case, singular | |
| ortlerytów | mianownik, liczba mnoga | nominative case, plural | |
| ortleryty | dopełniacz, liczba mnoga | genitive case, plural |