περιβαλλοντική πτυχή |
aspekt środowiskowy |
|
περιβαλλοντική πτυχή των ανθρώπινων οικισμών |
ekologiczny aspekt osadnictwa (siedliska ludzkie wywierają negatywny wpływ na ekosystemy i na siebie same poprzez wprowadzenie toksycznych lub niebezpiecznych substancji do litosfery, hydrosfery i atmosfery; głównymi rodzajami zanieczyszczeń środowiskowych są: ścieki kanalizacyjne, metale śladowe, węglowodory petrochemiczne, syntetyczne związki organiczne oraz emisje gazowe; większość, o ile nie wszystkie, powstają w wyniku wzrostu populacji oraz postępu technicznego w społeczeństwach industrialnych) |
|
περιβαλλοντική παιδεία |
kultywowanie wartości ekologicznych (suma wyuczonych zachowań, postaw, praktyki i wiedzy społecznej w odniesieniu do problemu zachowania i ochrony zasobów przyrodniczych, ekosystemów oraz całości warunków zewnętrznych wpływających na życie ludzi) |
|
περιβαλλοντική παράβαση |
powodowanie szkód w środowisku |
|
περιβαλλοντική παρακολούθηση |
monitoring środowiska |
|
περιβαλλοντική παρακολούθηση |
monitoring przyrodniczy |
|
περιβαλλοντική πολιτική |
polityka środowiskowa (oficjalne stwierdzenia zasad, intencji, deklarowanych wartości oraz celów sformułowane w oparciu o obowiązujące prawa i wolę władz państwowych, mające znaczenie jako dokument wiodący w zakresie działania na rzecz ochrony środowiska) |
|
περιβαλλοντική πολιτική της δημοτικής αρχής |
polityka władz miejskich dotycząca środowiska (procedury, zasady, kierunki działania w zakresie ochrony zasobów naturalnych w skali lokalnej miasta lub dzielnicy) |
|
περιβαλλοντική πολλαπλή συμμόρφωση |
zasada współzależności w zakresie ochrony środowiska |
|
περιβαλλοντική προτεραιότητα |
priorytet ekologiczny |
|
περιβαλλοντική συμβατότητα |
ekologizacja produkcji (warunki produkcji oraz programów działań, zakładające ograniczenie wpływu na środowisko) |
|
περιβαλλοντική χημεία |
chemia środowiska (nauka badająca procesy fizyczne, chemiczne i biochemiczne, którym podlegają zanieczyszczenia wprowadzone do środowiska) |
|
περιβαλλοντική ψυχολογία |
psychologia ekologiczna (gałąź eksperymentalnej psychologii badającej zależności między zachowaniami z kontekstem środowiskowym, w którym one występują) |
|
περιβαλλοντικό ατύχημα |
katastrofa ekologiczna (nieoczekiwane wydarzenie, awaria lub szkoda mogące wpłynąć niekorzystnie na ekosystem lub zasoby naturalne) |
|
περιβαλλοντικό άγχος |
ekologiczna troska |
|
περιβαλλοντικό αποτύπωμα |
ślad środowiskowy |
|
περιβαλλοντικό αποτύπωμα οργανισμού |
ślad środowiskowy organizacji |
|
περιβαλλοντικό αποτύπωμα προϊόντος |
ślad środowiskowy produktu |
|
περιβαλλοντικό δίκαιο/δίκαιο του περιβάλλοντος |
prawo ochrony środowiska |
|
περιβαλλοντικό επάγγελμα |
zawód związany z ochroną środowiska (wykonywane w celach zarobkowych lub w ramach pracy zawodowej działania związane z ekologią, w tym ochroną zasobów naturalnych i ekosystemów) |
|