μεταίσθημα |
trwałość (zdolność substancji do bycia stabilną chemicznie) |
|
μετάκαυση |
dopalanie (urządzenie umożliwiające utlenianie (dopalanie palnych składników) gazów wylotowych, wykorzystywane także do zwiększania ciągu silników) |
|
μετακινήσεις μεταξύ κατοικίας |
ruch dojazdowy (ruch polegający na utrzymywaniu łączności między dzielnicami podmiejskimi a centrum, między miejcem zamieszkania a miejscem pracy) |
|
μετακινούμενη εργασία |
robotnicy sezonowi (czasowo zatrudnieni robotnicy, zmieniający miejsca pracy, np. zatrudnieni w rolnictwie w zależności od tempa prac rolnych i dojrzewania plonów) |
|
μέταλλα |
metal (nieprzejrzysty materiał krystaliczny, zazwyczaj bardzo wytrzymały, wykazujący dobre przewodnictwo elektryczne i cieplne oraz dużą ciągliwość i współczynnik odbicia) |
|
μέταλλαπεριλαμβανομένων και των κραμάτων τους |
odpady i złomy metaliczne oraz stopów metali |
|
μέταλλα |
metale |
|
μεταλλαγή |
mutant (osobnik mający zmutowany allel, co znalazło odzwierciedlenie w jego fenotypie) |
|
μεταλλαγή |
mutacja (zmiana w chemicznym układzie DNA w chromosomach określonego organizmu; zmiany dotyczą zasadniczo poszczególnych genów, w niektórych wypadkach mogą to być zmiany całych chromosomów) |
|
μεταλλάκτης |
mutant (osobnik mający zmutowany allel, co znalazło odzwierciedlenie w jego fenotypie) |
|
μεταλλακτός |
sport (ćwiczenia i gry służące podnoszeniu i nabywaniu sprawności fizycznej i wyrabianiu pewnych cech charakteru, jak wytrwałość, lojalność, nawyk przestrzegania reguł) |
|
μεταλλαξιογόνο |
mutagen (czynnik zwiększający częstotliwość mutacji powyżej poziomu charakterystycznego dla mutacji spontanicznych, takie właściwości mają niektóre substancje chemiczne i pewne formy promieniowania) |
|
μεταλλαξιογόνος δράση |
mutageniczność (właściwość czynników chemicznych i fizycznych związana z wywoływaniem takich zmian w materiale genetycznym, które mogą być przekazywane podczas podziału komórki) |
|
μεταλλαξιογόνος ουσία |
czynniki mutagenne (czynnik zdolny do wywołania mutacji) |
|
μεταλλείο |
kopalnia (odkrywka lub wydrążenie w głębi ziemi w celu wydobycia minerałów) |
|
μεταλλευτικοί πόροι |
surowce mineralne |
|
μετάλλευμα |
minerał (substancja występująca w przyrodzie, o charakterystycznym składzie chemicznym dającym się przedstawić w postaci wzoru chemicznego) |
|
μετάλλευμα |
ruda (surowiec mineralny, z którego, w wyniku procesów hutniczych, uzyskuje się na skalę przemysłową metale; w praktyce także niektóre surowce będące źródłem niemetali (np.ruda siarki, azbestu)) |
|
μεταλλικά απόβλητα |
odpady metalowe (materiał metalowy, powstający w trakcie produkcji lub obróbki, który nie może być wykorzystany w produkcji) |
|
μεταλλική επικάλυψη |
galwanotechnika (powlekanie wyrobu cienką warstewką metaliczną) |
|