eko-bilans (zużycie energii i zasobów oraz zanieczyszczenia powodowane w cyklu produkcyjnym danego produktu) |
οικοϊσορροπία |
|
eko-efektywność |
οικολογική αποδοτικότητα |
|
eko-museum (prywatne, niedochodowe przedsięwzięcie służące pokazaniu roślin i zwierząt w ich naturalnym siedlisku) |
οικολογικό μουσείο |
|
ekoetykieta (znak, pieczęć lub zaświadczenie umieszczone na produkcie lub dołączone do niego zawierające konkretną informację o oddziaływaniu na środowisko, która pozwala konsumentom na porównanie z innymi produktami lub zawiera wskazówki jak w sposób bezpieczny dla środowiska używać i właściwie unieszkodliwiać produkt i jego opakowanie) |
οικολογικό σήμα |
|
ekofizjologia (badania procesów biofizycznych, biochemicznych i fizjologicznych, dzięki którym organizmy zwierzęce mogą sprostać wpływom środowiska) |
οικοφυσιολογία |
|
ekoinformatyka (zastosowanie technik cyfrowych do gromadzenia i przetwarzania ogólnych danych ekologicznych lub danych dotyczących wybranych ekosystemów, będących efektem monitorowania zjawisk i procesów) |
"πράσινη" (περιβαλλοντική) πληροφορική |
|
ekoinnowacje |
οικοκαινοτομία |
|
ekologia (dziedzina biologii badająca wzajemne stosunki między organizmami a otaczającym je środowiskiem) |
οικολογία |
|
ekologia (dziedzina biologii badająca wzajemne stosunki między organizmami a otaczającym je środowiskiem) |
επιστημονική οικολογία |
|
ekologia człowieka (badania rozwoju, rozmieszczenia i organizacji zbiorowisk ludzkich w aspekcie ich stosunków z innymi ludźmi, z innymi gatunkami, a także z otaczającym je środowiskiem) |
οικολογία του ανθρώπου |
|
ekologia krajobrazu (nauka o krajobrazie uwzględniająca ekologię populacji gatunków stanowiących biologiczną składową krajobrazu; obejmuje geomorfologię i ekologię; stosowana jest w projektowaniu i architekturze krajobrazu) |
οικολογία του τοπίου |
|
ekologia leśna (nauka badająca współzależności między drzewami tworzącymi las a ich środowiskiem, m.in.w tym innymi roślinami oraz zwierzętami leśnymi) |
δασική οικολογία |
|
ekologia miejska (pojęcie wywodzące się z biologii, miasto jest rozważane jako środowisko bytowania, system podtrzymujący życie wielu ludzi zamieszkałych w skupisku; ludzie ci organizują się między sobą i przystosowują do ciągle zmieniającego się środowiska) |
οικολογία των πόλεων |
|
ekologia morska (kompleksowa dziedzina wiedzy zajmująca się badaniami podstawowych zależności strukturalnych i funkcjonalnych w obrębie populacji organizmów oraz między tymi populacjami a ich fizyczno-chemicznym środowiskiem w ekosystemach morskich) |
θαλάσσια οικολογία |
|
ekologia polityczna |
πολιτική οικολογία |
|
ekologia populacji (badanie związków danej populacji z jej środowiskiem) |
οικολογία των πληθυσμών |
|
ekologia poziomów troficznych (badanie zależności typu pokarmowego u organizmów w zbiorowiskach i w ekosystemach; połączenia troficzne między populacjami wyrażają się w formie przepływu organizmów, energii organicznej i składników odżywczych; przepływy troficzne mają wielkie znaczenie w dynamice populacji, biogeochemii i energetyce ekosystemu) |
τροφική οικολογία |
|
ekologia roślin (badanie związków pomiędzy roślinami i ich środowiskiem) |
οικολογία των φυτών |
|
ekologia stosowana (stosowanie zasad ekologii do rozwiązywania problemów) |
εφαρμοσμένη οικολογία |
|
ekologia systemów lądowych (badanie zależności między organizmami lądowymi i ich środowiskiem) |
οικολογία του εδάφους |
|