| environ. |
krš; kraš (1. Njemački oblik hrvatskog odnosno srpskog pojma koji se odnosi na teren nastao otapanjem vapnenca, koji se odlikuje nepostojanjem površinskog otjecanja, nizom površinskih udubljenja, depresija i pukotina, šupljim strukturama i opsežnom mrežom podzemnih kanala za otjecanje. 2. Vrsta topografije koja nastaje na vapnenačkim, sadrenim i drugim stijenama raspadanjem, koja se odlikuje ponikvama, spiljama i podzemnim otjecanjem. Etimologija: njemački termin, koji dolazi od naziva za krško područje bivše Jugoslavije (KRŠ, KRAŠ), tipski lokalitet, vapnenačku zaravan u Dinarskim Alpama u sjeverozapadnom dijelu bivše Jugoslavije i sjeveroistočne Italije) |
