совершить | |
gen. | dokazać; dopuścić się; odbyć; uczynić; wykonać; zrobić |
obs. | odprawić |
совершиться | |
gen. | dokonać się |
book. | dopełnić się |
обряд | |
gen. | obrząd |
обрезание | |
forestr. | pozostawianie nadmiaru |
| |||
dokazać (czegoś, что-л.); dopuścić się (czegoś, что-л.); odbyć; uczynić; wykonać; zrobić; dokonać (czegoś, что-л.); popełnić | |||
odprawić | |||
| |||
dokonać się | |||
dopełnić się | |||
uskutecznić się |
совершить: 93 phrases in 5 subjects |
Clerical | 2 |
General | 81 |
Humorous / Jocular | 1 |
Obsolete / dated | 8 |
Religion | 1 |