 |
Morphology analysis
dymnik (32) | Noun, masculine
| dymnik | mianownik, liczba pojedyncza | nominative case, singular | |
| dymnikach | dopełniacz, liczba pojedyncza | genitive case, singular | |
| dymnikami | celownik, liczba pojedyncza | dative case, singular | |
| dymnikom | biernik, liczba pojedyncza | accusative case, singular | |
| dymnika | biernik, liczba pojedyncza | accusative case, singular | |
| dymnikiem | narzędnik, liczba pojedyncza | instrumental case, singular | |
| dymnikowi | miejscownik, liczba pojedyncza | prepositional case, singular | |
| dymniku | wołacz, liczba pojedyncza | vocative case, singular | |
| dymników | mianownik, liczba mnoga | nominative case, plural | |
| dymniki | dopełniacz, liczba mnoga | genitive case, plural |