 |
Morphology analysis
normit (1) | Word form
| normit |
normit (69) | Noun, masculine
| normit | mianownik, liczba pojedyncza | nominative case, singular | |
| normitach | dopełniacz, liczba pojedyncza | genitive case, singular | |
| normitami | celownik, liczba pojedyncza | dative case, singular | |
| normitom | biernik, liczba pojedyncza | accusative case, singular | |
| normicie | biernik, liczba pojedyncza | accusative case, singular | |
| normitem | narzędnik, liczba pojedyncza | instrumental case, singular | |
| normitowi | miejscownik, liczba pojedyncza | prepositional case, singular | |
| normitu | wołacz, liczba pojedyncza | vocative case, singular | |
| normitów | mianownik, liczba mnoga | nominative case, plural | |
| normity | dopełniacz, liczba mnoga | genitive case, plural |