DictionaryForumContacts

Morphology analysis
rozkolęc (2) | Word form
rozkolęc
rozkolęc (1) | Adjective
1 rozkolęc
2 rozkolęgli
3 rozkolęgliby
4 rozkolęglibyście
5 rozkolęglibyśmy
6 rozkolęgliście
7 rozkolęgliśmy
8 rozkolęgł
9 rozkolęgła
10 rozkolęgłaby
11 rozkolęgłabym
12 rozkolęgłabyś
13 rozkolęgłam
14 rozkolęgłaś
15 rozkolęgłby
16 rozkolęgłbym
17 rozkolęgłbyś
18 rozkolęgłem
19 rozkolęgłeś
20 rozkolęgło
21 rozkolęgłoby
22 rozkolęgły
23 rozkolęgłyby
24 rozkolęgłybyście
25 rozkolęgłybyśmy
26 rozkolęgłyście
27 rozkolęgłyśmy
28 rozkolęgnięto
29 rozkolęgną
30 rozkolęgnę
31 rozkolęgnie
32 rozkolęgniecie
33 rozkolęgniemy
34 rozkolęgniesz
35 nierozkolęgnięcia
36 nierozkolęgnięciach
37 nierozkolęgnięciami
38 nierozkolęgnięcie
39 nierozkolęgnięciem
40 nierozkolęgnięciom
41 nierozkolęgnięciu
42 nierozkolęgnięć
43 rozkolęgnięcia
44 rozkolęgnięciach
45 rozkolęgnięciami
46 rozkolęgnięcie
47 rozkolęgnięciem
48 rozkolęgnięciom
49 rozkolęgnięciu
50 rozkolęgnięć
rozkolec (13) | Noun
rozkolec mianownik, liczba pojedyncza nominative case, singular
rozkolca dopełniacz, liczba pojedyncza genitive case, singular
rozkolcem celownik, liczba pojedyncza dative case, singular
rozkolcowi biernik, liczba pojedyncza accusative case, singular
rozkolcu biernik, liczba pojedyncza accusative case, singular
rozkolców narzędnik, liczba pojedyncza instrumental case, singular
rozkolcach miejscownik, liczba pojedyncza prepositional case, singular
rozkolcami wołacz, liczba pojedyncza vocative case, singular
rozkolcom mianownik, liczba mnoga nominative case, plural
rozkolce dopełniacz, liczba mnoga genitive case, plural