 |
Morphology analysis
izobuten (20) | Noun, masculine
| izobuten | mianownik, liczba pojedyncza | nominative case, singular | |
| izobutenach | dopełniacz, liczba pojedyncza | genitive case, singular | |
| izobutenami | celownik, liczba pojedyncza | dative case, singular | |
| izobutenom | biernik, liczba pojedyncza | accusative case, singular | |
| izobutenem | biernik, liczba pojedyncza | accusative case, singular | |
| izobutenie | narzędnik, liczba pojedyncza | instrumental case, singular | |
| izobutenowi | miejscownik, liczba pojedyncza | prepositional case, singular | |
| izobutenu | wołacz, liczba pojedyncza | vocative case, singular | |
| izobutenów | mianownik, liczba mnoga | nominative case, plural | |
| izobuteny | dopełniacz, liczba mnoga | genitive case, plural |
izobuten (1) | Word form
| izobuten |