 |
Morphology analysis
polihalit (6) | Adjective
| polihalit | |||
| polihalitach | |||
| polihalitami | |||
| polihalitom | |||
| polihalicie | |||
| polihalitem | |||
| polihalitowi | |||
| polihalitu | |||
| polihalitów | |||
| polihality |
polihalita | Noun, feminine
| polihalita | mianownik, liczba pojedyncza | nominative case, singular | |
| polihalicie | dopełniacz, liczba pojedyncza | genitive case, singular | |
| polihalitą | celownik, liczba pojedyncza | dative case, singular | |
| polihalitę | biernik, liczba pojedyncza | accusative case, singular | |
| polihalito | biernik, liczba pojedyncza | accusative case, singular | |
| polihality | narzędnik, liczba pojedyncza | instrumental case, singular | |
| polihalitach | miejscownik, liczba pojedyncza | prepositional case, singular | |
| polihalitami | wołacz, liczba pojedyncza | vocative case, singular | |
| polihalitom | mianownik, liczba mnoga | nominative case, plural | |
| polihalit | dopełniacz, liczba mnoga | genitive case, plural |