 |
Morphology analysis
duplika (1) | Noun, masculine
| duplika | mianownik, liczba pojedyncza | nominative case, singular | |
| duplice | dopełniacz, liczba pojedyncza | genitive case, singular | |
| dupliką | celownik, liczba pojedyncza | dative case, singular | |
| duplikę | biernik, liczba pojedyncza | accusative case, singular | |
| dupliki | biernik, liczba pojedyncza | accusative case, singular | |
| dupliko | narzędnik, liczba pojedyncza | instrumental case, singular | |
| duplikach | miejscownik, liczba pojedyncza | prepositional case, singular | |
| duplikami | wołacz, liczba pojedyncza | vocative case, singular | |
| duplikom | mianownik, liczba mnoga | nominative case, plural | |
| duplik | dopełniacz, liczba mnoga | genitive case, plural |