 |
Morphology analysis
dikariont (1) | Noun, masculine
| 1 | dikariont | mianownik, liczba pojedyncza | nominative case, singular |
| 2 | dikarionta | dopełniacz, liczba pojedyncza | genitive case, singular |
| 3 | dikariontowi | celownik, liczba pojedyncza | dative case, singular |
| 4 | - | biernik, liczba pojedyncza | |
| 5 | dikariont | biernik, liczba pojedyncza | accusative case, singular |
| 6 | dikariontem | narzędnik, liczba pojedyncza | instrumental case, singular |
| 7 | dikarioncie | miejscownik, liczba pojedyncza | prepositional case, singular |
| 8 | dikarioncie | wołacz, liczba pojedyncza | vocative case, singular |
| 9 | dikarionty | mianownik, liczba mnoga | nominative case, plural |
| 10 | dikariontów | dopełniacz, liczba mnoga | genitive case, plural |
| 11 | dikariontom | celownik, liczba mnoga | dative case, plural |
| 12 | - | biernik, liczba mnoga | |
| 13 | dikarionty | biernik, liczba mnoga | accusative case, plural |
| 14 | dikariontami | narzędnik, liczba mnoga | instrumental case, plural |
| 15 | dikariontach | miejscownik, liczba mnoga | prepositional case, plural |
| 16 | dikarionty | wołacz, liczba mnoga | vocative case, plural |