 |
Morphology analysis
karagen (46) | Noun, masculine
| karagen | mianownik, liczba pojedyncza | nominative case, singular | |
| karagenach | dopełniacz, liczba pojedyncza | genitive case, singular | |
| karagenami | celownik, liczba pojedyncza | dative case, singular | |
| karagenom | biernik, liczba pojedyncza | accusative case, singular | |
| karagenem | biernik, liczba pojedyncza | accusative case, singular | |
| karagenie | narzędnik, liczba pojedyncza | instrumental case, singular | |
| karagenowi | miejscownik, liczba pojedyncza | prepositional case, singular | |
| karagenu | wołacz, liczba pojedyncza | vocative case, singular | |
| karagenów | mianownik, liczba mnoga | nominative case, plural | |
| karageny | dopełniacz, liczba mnoga | genitive case, plural |
karagen (3) | Word form
| karagen |