 |
Morphology analysis
granik (63) | Noun
| granik | mianownik, liczba pojedyncza | nominative case, singular | |
| granikach | dopełniacz, liczba pojedyncza | genitive case, singular | |
| granikami | celownik, liczba pojedyncza | dative case, singular | |
| granikom | biernik, liczba pojedyncza | accusative case, singular | |
| granika | biernik, liczba pojedyncza | accusative case, singular | |
| granikiem | narzędnik, liczba pojedyncza | instrumental case, singular | |
| granikowi | miejscownik, liczba pojedyncza | prepositional case, singular | |
| graniku | wołacz, liczba pojedyncza | vocative case, singular | |
| graników | mianownik, liczba mnoga | nominative case, plural | |
| graniki | dopełniacz, liczba mnoga | genitive case, plural |
granik (1) | Adjective
| granik | |||
| granikach | |||
| granikami | |||
| granikom | |||
| granikiem | |||
| granikowi | |||
| graniku | |||
| graników | |||
| graniki |
granik (1) | Word form
| granik |
Granik | Noun
| Granik | mianownik, liczba pojedyncza | nominative case, singular | |
| Granika | dopełniacz, liczba pojedyncza | genitive case, singular | |
| Granikiem | celownik, liczba pojedyncza | dative case, singular | |
| Granikowi | biernik, liczba pojedyncza | accusative case, singular | |
| Graniku | biernik, liczba pojedyncza | accusative case, singular |