fitoplankton |
kasviplankton |
|
fitosocjologia (nauka o zbiorowiskach roślinnych i prawidłowościach grupowania się roślin) |
kasvisosiologia |
|
fizjologia (nauka o czynnościach organizmów żywych, ich narządów, tkanek, komórek) |
fysiologia |
|
fizjologia człowieka (nauka o czynnościach organizmu człowieka, jego narządów, tkanek, komórek) |
ihmisen fysiologia |
|
fizjologia roślin (nauka o czynnościach, funkcjach życiowych roślin) |
kasvifysiologia |
|
fizjologia zwierząt (nauka o procesach zachodzących w organizmach zwierzęcych) |
eläinfysiologia |
|
fizyczne metody oczyszczania (proces rozdzielania składników strumienia odpadów lub zmiany ich stanu skupienia bez zmiany ich struktury chemicznej) |
fysikaalinen käsittely |
|
fizyczny pomiar zanieczyszczeń (ilościowe oznaczenie obecności, zakresu lub rodzaju zanieczyszczeń w środowisku przy użyciu środków mechanicznych, np. technik optycznych, elektrycznych, akustycznych i termodynamicznych) |
saasteen fysikaalinen mittaus |
|
fizyka atmosfery (badanie zjawisk fizycznych w atmosferze) |
ilmakehän fysikaaliset ilmiöt |
|
fizyka jądrowa (badania właściwości, zachowania się i budowy jąder atomowych) |
ydinfysiikka |
|
fizyka promieniowania |
säteilyfysiikka |
|
flokulacja (powstawanie dużych skupisk cząsteczek w procesie koagulacji osadów) |
saostuminen höytäleinä |
|
flokulant (substancja, której obecność w roztworze powoduje łączenie się ziarn w zespoły) |
hiutaloittamisaine |
|
flokulant (substancja, której obecność w roztworze powoduje łączenie się ziarn w zespoły) |
höytelöittämisaine |
|
flora (praca w sposób systematyczny opisująca florę danego regionu; dokumnetacja) |
kasvisto |
|
flotacja (rozdzielanie lub wzbogacanie rozdrobnionej kopaliny użytecznej metodą wykorzystującą zjawisko różnej zwilżalności ziarn ciał stałych przez wodę) |
flotaatio |
|
fluidyzacja (proces tworzenia się zawiesiny drobnych cząstek ciał stałych w przepływającym z dołu do góry płynie (gazie); ma zastosowanie w reakcjach katalitycznych, suszeniu, kalcynacji itp.) |
pyörrekerrostus |
|
fluor ((F) pierwiastek chemiczny o liczbie atomowej 9, należący do grupy fluorowców, gaz o słabym zielonkawożółtym zabarwieniu, o charakterystycznej woni gryzącej, silnie trujący, chemicznie bardzo czynny; znajduje obecnie zastosowanie w przemyśle organicznym, np. do wyrobu chemicznie bardzo odpornych mas plastycznych) |
fluori |
|
fluorkowanie (dodatek jonu fluorkowego do wody wodociągowej w stężeniu około 0,8-1,6 ppm, jako środek zapobiegający powstawaniu próchnicy zębów u dzieci) |
fluorin lisääminen juomaveteen |
|
fluoroform |
fluoroformi |
|