jēlnafta |
ropa naftowa (ciekły surowiec kopalny barwy brunatnej, będący mieszaniną węglowodorów; przez destylację otrzymuje się z niego benzynę, wazelinę, parafinę, wosk, naftę itp.; w stanie naturalnym ma zastosowanie jako paliwo) |
|
jonīts |
wymieniacz jonowy (trwały materiał nierozpuszczalny (zazwyczaj żywica syntetyczna), który zawiera jony ulegające wymianie z jonami z otaczającego roztworu; zarówno wymieniacze anionowe jak kationowe (anionity i kationity) stosuje się do uzdatniania wody; objętość wymieniacza jonowego mierzy się w decymetrach sześciennych wymieniacza po dokładnym przemyciu, osuszeniu i osadzeniu złoża) |
|
jonizējošā radiācija |
promieniowanie jonizujące (promieniowanie zdolne do pobudzenia atomów tak, by wytrącić z nich elektrony; w tym stanie atomy stają się bardziej reaktywne; promieniowanie jonizujące zwiększa aktywność chemiczną i wywołuje skutki biologiczne łącznie ze zmianami w DNA; tylko promieniowanie elektromagnetyczne "X" i "gamma" wywołuje jonizację materiałów biologicznych) |
|
jonosfēra |
jonosfera (strefa ziemskiej atmosfery na wysokości od 60 do 1000 km nad powierzchnią globu, w której pod wpływem promieniowania jonizującego z przestrzeni kosmicznej występują wysokie stężenia wolnych elektronów) |
|
jons |
jon (elektrycznie naładowany atom lub grupa atomów utworzona w wyniku utraty lub uzyskania jednego lub więcej elektronów) |
|
jonu apmaiņa |
wymiana jonowa (proces wymiany jonów miedzy roztworem a fazą nierozpuszczalną, zazwyczaj żywicą) |
|
josla tīrumā traktora manevram |
przylądek (niewielki występ lądu szerszy u nasady, wysunięty w morze lub jezioro) |
|
joslveida derīgo izrakteņu ieguve |
górnictwo odkrywkowe (sposób powierzchniowego wydobywania węgla, licznych pierwiastków niemetalicznych, rud metali (żelaza, miedzi) poprzez usuwanie nadkładu) |
|
jūra |
morze (1. przeciwieństwo lądów lub całość wód oceanicznych; 2. wielki zamknięty obszar wodny, zbiornik słonej wody, mniejszy niż ocean) |
|
jūras bioloģija |
biologia morza (gałąź biologii zajmująca się organizmami zamieszkującymi morza) |
|
jūras ekoloģija |
ekologia morska (kompleksowa dziedzina wiedzy zajmująca się badaniami podstawowych zależności strukturalnych i funkcjonalnych w obrębie populacji organizmów oraz między tymi populacjami a ich fizyczno-chemicznym środowiskiem w ekosystemach morskich) |
|
jūras ekosistēma |
ekosystem morski (dowolne środowisko morskie, od stawu do oceanu, w którym na rośliny i zwierzęta oddziaływa zespół właściwości chemicznych i fizycznych środowiska morskiego) |
|
jūras fauna |
fauna morska (zwierzęta żyjące w morzach) |
|
jūras ģeoloģija |
geologia morska (wycinek badań oceanu dotyczący problematyki dna oceanicznego i granicy ocean-kontynent, łącznie z badaniami podmorskiego reliefu, geochemii i petrografii osadów i skał na dnie oceanu oraz wpływu wód morskich i falowania na dno oceanu i jego budowę) |
|
jūras gultne |
dno morskie (prawie pozioma powierzchnia podłoża mórz i oceanów) |
|
jūras gultnes izmantošana |
eksploatacja dna morskiego (wydobycie zasobów minerałów z dna mórz, np. spod szelfu kontynentalnego) |
|
jūras gultnes resursu ieguve |
wydobycie z dna morza (eksploatacja złóż minerałów z powierchni lub spod powierzchni dna morza lub oceanu) |
|
jūras inženierija |
technika okrętowa (projektowanie, budowa, wyposażenie, działanie i konserwacja urządzeń energetycznych oraz towarzyszącego im zaplecza technicznego niezbędnego do napędu statków) |
|
jūras krasts |
wybrzeże morskie (strefa nieustabilizowanego obszaru, rozciągająca się pomiędzy linią odpływu a strefą umocnionego brzegu, tj. granicą odmiennej formy fizjograficznej lub linią stałej roślinności) |
|
jūras kūrorts |
kurort nadmorski (miejscowość nadmorska,w której ludzie spędzają urlopy i odpoczywają) |
|