centrum handlowe (zamknięty obszar, w obrębie którego znajdują się różne sklepy) |
kaubanduskeskus |
|
centrum historyczne (część miasta, w której mieszczą się główne budynki publiczne i historyczne) |
vanalinn |
|
centrum miasta (obszar centrum miejskiego) |
linnakeskus |
|
centrum teledetekcji (ośrodek wykorzystujący technikę zdalnego pozyskiwania danych, które są przestrzennie odniesione do powierzchni Ziemi) |
kaugseirekeskus |
|
ceramika (sztuka wyrabiania i wypalania przedmiotów z różnych glinek; wyroby użytkowe i dekoracyjne formowane z naturalnych glin oraz ich mieszanin z dodatkami mineralnymi i organicznymi, a następnie suszone i wypalane) |
keraamika |
|
cez ((Cs) pierwiastek chemiczny, liczba atomowa 55, miękki, srebrzysty, lekki metal należący do grupy potasowców; stosowany jest w komórkach fotoelektrycznych, lampach elektronowych i jarzeniowych, w medycynie, jako odczynnik chemiczny) |
tseesium |
|
charakterystyka akustyczna (charakterystyka przestrzeni mówiąca o jej zdolności do przenoszenia dźwięków) |
helikvaliteet |
|
chemia (nauka zajmująca się badaniem właściwości i budowy różnych substancji oraz badaniem przemian jednych substancji w inne) |
keemia |
|
chemia analityczna (dział chemii zajmujący się określaniem chemicznego składu substancji i stosunków ilościowych wykrytych składników) |
analüütiline keemia |
|
chemia atmosfery (badanie przemiam i rozprzestrzeniania się składników powietrza atmosferycznego w troposferze i stratosferze) |
atmosfäärikeemia |
|
chemia fizyczna (nauka zajmująca się skutkami wpływu zjawisk fizycznych na właściwości chemiczne) |
füüsikaline keemia |
|
chemia nieorganiczna (gałąź chemii zajmująca się chemicznymi reakcjami i właściwościami wszystkich substancji nieorganicznych) |
anorgaaniline keemia |
|
chemia ogólna (nauka zajmująca się badaniem właściwości i budowy różnych substancji oraz badaniem przemian jednych substancji w inne) |
üldkeemia |
|
chemia organiczna (dział chemii zajmujący się budową, właściwościami, metodami otrzymywania i zastosowania związków organicznych, w których skład wchodzi przede wszystkim pierwiastek węgiel) |
orgaaniline keemia |
|
chemia środowiska (nauka badająca procesy fizyczne, chemiczne i biochemiczne, którym podlegają zanieczyszczenia wprowadzone do środowiska) |
keskkonnakeemia |
|
chemiczne przetwarzanie (proces zmiany struktury chemicznej odpadów, przeprowadzany w celu ograniczenia ich uciążliwości dla środowiska) |
keemiline käitlus |
|
chemiczne przetwarzanie odpadów |
jäätmete keemiline käitlus |
|
chemiczne zapotrzebowanie na tlen (ilość tlenu potrzebna do biologicznego i niebiologicznego utlenienia zanieczyszczeń zawartych w wodzie; miara jakości wody) |
keemiline hapnikutarve |
|
chemiczny pomiar zanieczyszczeń (ilościowe oznaczanie substancji zanieczyszczających, ich rodzaju i rozprzestrzeniania w środowisku, przy zastosowaniu badania oddziaływania lub reakcji znanych związków chemicznych z zanieczyszczeniami) |
reoainete keemiline määramine |
|
chemikalia (preparaty, odczynniki i inne substancje chemiczne, stosowane w laboratoriach i w przemyśle) |
kemikaal |
|